Stichting Orthodoxe Kerk in Nederland – een korte beschrijving

Achtergrond
De Orthodoxe Kerk is één van de grootste christelijke kerken van de wereld, met een geschat aantal van 300 miljoen gelovigen. De Kerk bestaat uit zelfstandige (autocefale) Orthodoxe kerken, ook wel de lokale kerken genoemd. Het hoogste orgaan in de Orthodoxe Kerk is een algemeen concilie waaraan alle lokale kerken deelnemen. In 1961 is een proces in gang gezet om – na een onderbreking van eeuwen – wederom een concilie bijeen te roepen. Preconciliaire conferenties vonden plaats in 1972, 1982, 1986 en 2009. Onlangs werd overeengekomen om dit concilie te houden in de kerk van Agia Irini in Constantinopel (Istanbul).

 

Bisschoppenconferenties in de diaspora
Een centraal thema van het concilie is de “Orthodoxe diaspora”. Hiermee wordt gedoeld op Orthodoxe gemeenschappen buiten de grenzen van de lokale kerken. Deze zijn vaak georganiseerd in parallelle bisdommen (jurisdicties) die tot verschillende lokale kerken behoren. In 1990, 1993 en 1995 spraken de lokale kerken gezamenlijk de wens uit om een oplossing te vinden die aansluit bij de ecclesiologie, de traditie en de canonieke praktijk van de Orthodoxe Kerk. Besloten werd om als eerste stap in dertien regio’s van de wereld Bisschoppenconferenties op te richten, die als representatief orgaan van de in die regio’s aanwezige Orthodoxe kerken kunnen functioneren in contacten met de overheid, andere geloofsgemeenschappen en de eigen gelovigen.

 

Functioneren en inrichting
Een modelreglement voor de bisschoppenconferenties is vastgesteld op de preconciliaire conferentie van 2009. Dit reglement kan worden aangepast aan de specifieke omstandigheden en wetgeving van de regio’s. Enkele kernpunten:
  • Doel van de bisschoppenconferentie is “om de eenheid van de Orthodoxe Kerk te tonen en te bevorderen, tezamen een pastoraal dienstwerk onder de gelovigen in de regio uit te oefenen en een gezamenlijk getuigenis aan de wereld uit te dragen” (besluit van de preconciliaire conferentie, 2009).
  • De bisschoppenconferentie is tevens bevoegd om te werken aan een duurzame canonieke oplossing voor de diaspora in de toekomst.
  • De conferentie heeft een coördinerende rol op het gebied van pastorale zorg, theologisch onderwijs, missie, eredienst en publicaties.
  • Alle bisschoppen die pastorale zorg dragen voor gemeenschappen binnen de regio zijn lid van de bisschoppenconferentie.
  • Voorzitter is de primus onder de bisschoppen van het Oecumenisch Patriarchaat, in casu Metropoliet Athenagoras van België, de Exarch van Nederland en Luxemburg.
  • Besluiten worden genomen volgens het beginsel van consensus.
  • De bisschoppenconferentie werkt nauw samen met geestelijken en leken in commissies en werkgroepen.

Een van de vastgestelde regio’s is de Benelux, waarvoor op 23 juni 2010 een bisschoppenconferentie is opgericht. Deze bestaat uit:

  • Metropoliet Athenagoras van België, Exarch van Nederland en Luxemburg (Oecumenisch Patriarchaat), voorzitter
  • Bisschop Maximos van Evmenia (hulpbisschop Oecumenisch Patriarchaat)
  • Aartsbisschop Job van Telmessos het Exarchaat voor de parochies van de Russische traditie in West-Europa (Oecumenisch Patriarchaat)
  • Bisschop Ioan van Parnassos (Oekraïense parochies Oecumenisch Patriarchaat; geen parochies in Nederland)
  • Aartsbisschop Simon van Brussel en België, locum tenens van Den Haag en Nederland (Patriarchaat van Moskou)
  • Aartsbisschop Michael van Genève (Russisch-Orthodoxe Kerk in het Buitenland, Patriarchaat van Moskou)
  • Bisschop Luka van Frankrijk en West-Europa (Patriarchaat van Servië)
  • Metropoliet Serafim van Duitsland en Midden-Europa (Patriarchaat van Roemenië; geen parochies in Nederland)
  • Metropoliet Iosif van West-Europa (Patriarchaat van Roemenië)
  • Metropoliet Antonii van Midden-Europa (Patriarchaat van Bulgarije)
  • Metropoliet Dositheüs van Brussel en Nederland (Patriarchaat van Georgië; geen parochies in Nederland)

Situatie in Nederland
Nederland kent op het ogenblik ca. 35 parochies en kloosters die tot 7 verschillende jurisdicties behoren. Er bestaan geen officiële gegevens over het totale aantal gelovigen en/of lidmaten; wel is er een merkbare groei sinds de toetreding van Roemenië en Bulgarije tot de EU. Er bestond in het verleden geen formele vertegenwoordiging bij de overheid of naar de andere kerken. Bij ontstentenis hiervan was een lekenorganisatie, de Vereniging van Orthodoxen H. Nikolaas van Myra, lid van het CIO en geassocieerd lid van de Raad van Kerken. Nu er een Bisschoppenconferentie is, heeft de Vereniging deze functies overgedragen aan haar vertegenwoordiging in Nederland.

Vertegenwoordiging van de Bisschoppenconferentie in Nederland
Op hun vergadering in juni 2010 benoemde de bisschoppenconferentie Metropoliet Athenagoras als haar vertegenwoordiger in Nederland. Metropoliet Athenagoras heeft hierop contact gezocht met de organisaties en personen die in het verleden de Orthodoxie in Nederland hebben vertegenwoordigd. Dit is met name de Vereniging van Orthodoxen “Heilige Nikolaas van Myra” die – bij gebrek aan een formele vertegenwoordiging van de Orthodoxie – gastlid was van de Raad van Kerken in Nederland en de Commissie voor Interkerkelijk Contact in Overheidszaken (CIO). In de loop van 2010 en 2011 is samen met hen gewerkt aan een Nederlandse rechtspersoon die door de Nederlandse overheid, de Raad van Kerken en anderen kan worden erkend. Op 13 november 2012 besloot de bisschoppenconferentie tot het oprichten van een stichting met als naam “Orthodoxe Kerk in Nederland – vertegenwoordiging van de Orthodoxe Bisschoppenconferentie in de Benelux” (volgens de statuten kan ook de verkorte naam “Orthodoxe Kerk in Nederland” worden gebruikt). Op 8 maart 2013 is deze stichting opgericht.


Doelen van de Stichting
De statutaire taak van de stichting is “het optreden als representant in Nederland van de Orthodoxe Bisschoppenconferentie van de Benelux ten behoeve van alle taken van de Bisschoppenconferentie die betrekking hebben tot Nederland.” De taken zijn derhalve identiek aan die van de bisschoppenconferentie. Twee kerntaken zijn het vertegenwoordigen van de Orthodoxie in contacten met de overheid en met andere kerkgenootschappen. De statuten van de stichting noemen in dit verband onder andere de Raad van Kerken in Nederland en het CIO.


Structuur
De stichting is een Nederlandse rechtspersoon die de volmacht van de bisschoppenconferentie aan Metropoliet Athenagoras belichaamt. De stichting heeft derhalve één lid (de “bestuurder”): de vertegenwoordiger van de Orthodoxe bisschoppenconferentie in Nederland, in casu Metropoliet Athenagoras. Als de bisschoppenconferentie een ander persoon aanwijst, verandert de bestuurder van de stichting automatisch. De bestuurder wordt geassisteerd door een secretaris en een penningmeester, die geen lid zijn van het bestuur van de stichting. Deze twee functionarissen worden door bisschop Athenagoras benoemd (met de zegen van hun eigen bisschop). Secretaris is priester Hildo Bos van de parochie “Heilige Nikolaas van Myra” in Amsterdam (Russisch-Orthodoxe Kerk), penningmeester Nikolaos Tsakirakis, lid van de parochie “Heilige Johannes de Voorloper” in Amsterdam.


Een belangrijk orgaan is de adviesraad. Metropoliet Athenagoras wil nauw samenwerken met de Orthodoxe jurisdicties in Nederland. Om deze reden heeft elke jurisdictie een vertegenwoordiger benoemd in een adviesraad van de stichting. De adviesraad neemt weliswaar geen besluiten (deze taak hebben de bisschoppen aan Metropoliet Athenagoras gegeven, maar bisschop Athenagoras zal volgens de statuten “in zijn besluitvorming zoveel mogelijk streven naar overeenstemming met de adviezen van de adviesraad”. De leden van de adviesraad houden ook hun eigen bisschop en achterban op de hoogte van het werk van de stichting.